Home sweet home

Ondertussen ben ik al weer een weekje thuis. Maar ik wil jullie graag nog vertellen over mijn laatste week in Malawi. De laatste keer heeft mijn lieftallige assistente nog de verslagen er op gezet, maar nu is het weer helemaal mijn beurt. Hier werkt het internet tenminste, water komt weer gewoon uit de kraan zonder te wachten en eten halen is weer gewoon makkelijk. Toch mis ik al deze dingen die mij op ten duur zo frustreerde. Je raakt er aan gewend en hier is alles zo normaal.
De vorige keer met mijn verslag was ik gebleven dat wij een paar dagen gingen genieten bij Mufasa in Monkey Bay. En geloof me dat hebben wij gedaan!
We hebben daar veel leuke mensen ontmoet, waaronder Nederlanders, Spanjaarden, Oostenrijker, Italianen en Fransen. Super leuk dat iedereen gewoon een gesprekje met je aangaan en vragen wat je de laatste weken hebt gedaan.
Na alle rustige en relaxte dagen moesten we ook nog terug richting Blantyre, omdat we vanaf daar zouden vliegen. Dat ging nog wel lastig worden met de minibusjes van district naar district reizen of met een rechtstreekse bus om 4 uur 's nachts vertrekken. Maar daar kwam Maxwell om het hoekje kijken. Hij vond het onnodig dat wij dat hele stuk naar Blantyre zouden reizen met alle gevaren die konden voorkomen. Dus hij is dus vanaf Muona weer naar Monkey Bay gereden om met ons de volgende dag richting Blantyre te rijden. Ik denk dat ik wel met alle oprechtheid kan zeggen dat Maxwell de ongelooflijkste die ik ooit hebt ontmoet.
In Blantyre hebben wij twee nachten overnacht en een dag geshopt in het winkelcentrum voordat we weer naar huis zijn gevlogen.

Malawi, het land waar ik verliefd op ben geworden. Het land waar met de handen gegeten worden en kuisheid boven aan het lijstje staat. Het land waar zoveel vriendelijke mensen wonen. En zeker het land waar ik in de toekomst nog een keer naar toe wil!

Iedereen die de afgelopen weken met mij heeft meegeleefd, mijn verhalen hebben gelezen en er voor mij waren, wil ik heel erg bedanken! Ik ben een ongelooflijk avontuur aangegaan waarin ik een hoop grenzen heb opgezocht en ik heb van geen minuut spijt gehad. Nu kan ik mij weer gaan focussen op school en stage met al mijn prachtige gebeurtenissen in mijn achterhoofd.

Da ge bedankt ziet da wette!